De Schotse slag, deel II
Blijf op de hoogte en volg Tom
13 November 2016 | Verenigd Koninkrijk, Edinburgh
Het Is vroeg wanneer de eerste tekenen van leven verschijnen op de slaapkamer. Te vroeg. Jansen roept wanhopig "hoe laat Is het?" "08:00" antwoord een schorre stem.
"spuit me in de bek" roept ze. Rick: "maar lieverd dat gaat niet, het Is nu slechts een poederblusser." (de Kleijne en Hartjes stellen zichzelf een vasectomy voor). Het contrast tussen de avond en de ochtend kon niet groter. De eerder versaagde helden stuiteren nu van pub naar pub in Edinburgh, gesterkt door haggis, burgers en vegaworst. De klim naar Arthur's s(w)eat (Giel's rug is weken later nog doorweekt) en de valpartijen maken de honing der beloning des te zoeter. De Hubschrauber tilt ons naar nieuwe hoogten, iets waar de vadsige Keltische deernes alleen van kunnen dromen. Mark smijt met de kanonskogels van 50 pence, hij overweegt zelfs een rapcarriere. De dagtrip naar de hoofdstad was geslaagd. Het is half 9 in de avond wanneer onze bus richting Glasgow terugrolt. Gloeiende wangetjes en knikkebolende hoofden vullen de stoelen. Voor mindere heren zou dit het einde van de avond zijn geweest. Maar niet voor deze mannen. Een chemische douche en snelle maaltijd zijn voldoende om ons reisgezelschap nieuw leven in te blazen. Het avontuur wacht...
"Wanneer ik dronken ben, ben ik onverzadigbaar" roept Mark dapper tijdens zijn eerste biertje. We zijn als groep in een lokale brouwerij neergestreken in een zoektocht naar voedsel. Je zou gelukkig kunnen sterven tussen de memmen van de Glaswegian lassies waar we zonder schroom naar staren. We gooien de gefrituurde Mars in de tochtige krochten des avonds. Er Is een Dekmantel, maar tot nu toe ownen we onze fouten. De avond eindigt wanneer we de lampen van de "Sub" uitdoen en de deur achter ons dicht trekken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley