Dag I,II

Dag I

Als iemand mij zou vragen wat ik de eerste dag in Vietnam gedaan had, zou mijn antwoord zijn: 'niet zoveel'. Naast al het reizen en de jetlagg heb je eigenlijk ook niet zoveel energie.meer over. We hebben wat Biertjes gedronken, en de stad verkend. Ik noem het 'stad verkend' omdat 4x verdwalen ook zo stom klinkt. Door het verkeerd inschatten van onze locatie zijn we wel op een paar gave plaatsen terecht gekomen. bijvoorbeeld de st. Jozeph catheral. Tevens ben ik tijdens het drinken van een paar alcoholische versnaperingen ook zwaar opgelicht door een schoenenverkoper/slipper reparateur. Hij wilde namelijk heel graag mijn 2 jr. oude slippers repareren. Een 'service' waar ik achteraf maarliefst 100.000 dong voor kon betalen. Dat is ongeveer 4 euro, meer als die man in een week verdiend. Iets met cognitieve dissonantie, "mistakes were made" vertelde ik later tegen Willem. Gelukkig liet hij, later op de avond, het bier op de avond rijkelijk.vloeien. Om zo me mijn grootse verlies te doen vergeten. Later op de avond keerde we terug naar ons (door lonely planet aangerade) hotel 'randevouz' om daar vervolgens te vertrekken naar dromenland.

Dag II
Dag 2 hadden we het voornemen om vroeg op te staan. Uiteindelijk werd dat half 10, wat voor ons doen nog steeds redelijk vroeg is. Dit 'uitslapen' was tevens alleen mogelijk door de trouwe diensten van Aron (de airco). Na beide gedouched te hebben gingen we de stad in, het voelde als 40°c. Maar de werkelijke temperatuur zal wel laglager zijn geweest. Helaas veranderde dit niks aan het feit dat we liters vocht verloren middels een waterval die transpiratie heten. The high humidity was killing us, dus voldoende water/etc drinken was the name of the game. Na ons zelf wederom een aantal keer misplaatst te hebben en alles behalve een directe route te hebben gevonden waar we op de plaats van bestemming. Het masuleum van Ho Chi Mhin. Een van de 'founding fathers' van het huidige Vietnam. Als ik het gebouw zou moeten beschrijven zou ik het bijna met het Parthenon willen vergelijken. Het is een imposant rechthoekig gebouw met zeulen aan de voorzijde. Stiekem vond ik het een beetje zielig dat deze held hier voor alijd opgeborgen zou liggen, met name omdat hij zelf graag gecremeerd wilde worden. Er zal wel iets mis zijn gegaan met het doorgeven van zijn laatste 'will' tijdens de party. Na het bezoeken van dit monument zijn we door gegaan naar een musuem van... uhm.. propaganda (museum van Ho Chi Mhin)? In dit gebouw was redelijk wat beeldmateriaal te vinden over de 'foreign invaders' (fransen, britten, amerikanen, etc.) en de glorieuse overwinning van de vietnamezen. Na al dit niet te weerlege bewijs over de grootheid van het volk en haar helden zijn we met de welbekende staart tussen onze 3 benen maar snel vertrokken. Op onze weg naar huis zijn we gestopt bij de temple of litrature, iets wat er heel gaaf en mooi uit zag. Echt een aanrader voor iedereen die de stad bezoekt.

Van al die culturele avonturen hadden we honger gekregen, dus gingen we opzoek naar een eet tentje. Gelukkig hoef je daar nooit ver voor te lopen in Hanoi. In iedere straat bevinden zich wel een paar culinaire chefs die je maar al te graag een bordje 'pho' voorschotelen. Een soort soep met noodles, groenten en vaak iets van kip of beef. Ernaast wordt er dan vaak ook iets broodachtigs geserveerd. Het vinden van een goede eet houding is vaak de enigste uitdaging. De tafeltjes en stoeltjes zijn namelijk voor 8-jarige kinderen/ de gemiddelde vietnamees ontworpen en niet voor 1,90 mtr lange Nederlanders. In de avond hadden Willem en ik nog even een zwak moment. Het vooruitzicht van 4 weken fried rice bracht ons, helaas op dag 2 al, naar een wat meer europees resturant waar we voor 12€ beide vol zaten. Om de kosten van dit feestmaal wat meer in perspectief te brengen, waren we voor voor 'pho' (icl. drank en brood) gezamelijk maarliefst 3 hele euros kwijt. Later op de avond zijn we nog wat gaan drinken bij diverse tentjes wat opzich ook een avontuur op zichzelf was. Na 23:00 mag je namelijk geen alcohol meer verkopen/op straat zitten. Met als gevolg dat iedereen op het 'terras' opstaat zodra de eerste beste agent voorbij komt, en erna natuurlijk weer gaat zitten. Dit alles bij elkaar maakt het een van de grootste stoelendansen die ik ooit gezien heb. Genuis book of records iemand? De avond eindigde met een vietnamese avondvierdaagse omdat we wederom weer eens verdwaald waren. Of dit aan onze navigatie vaardigheden lag of aan het goedkope bier (0,18€) zal helaas voor altijd een mysterie blijven.