Time to Split III

Naar aanleiding van de avonturen eerder op de dag, wederom een reisverslag. Willem is weer leven ingeblazen en kan met een lege zak comfortabel op de scooter plaatsnemen.

Waarom een dichter een fort nodig heeft bleek toen we Soof bijna de visvijver in duwden. 'Ik ga lekker wijn drinken', zei ze sussend. Tom en Gulliermo waren dat punt allang gepasseerd, bij het kaartlezen zat Willem tenslotte al tegen het plafond, op de weg daarnaartoe. De vissen hadden de eeuwige jeugd in het open riool van Stalingrad. 

Later op de avond strijken we neer bij de Pepper (met migratieachtergrond). Wanneer we goed en wel de eerste twee flessen op tafel hebben staan besluit Poseidon ons tevergeefs te verdrinken (in de regen). De arbeiders schieten, in paniek, te hulp door de rest van de gasten met handdoeken te drogen.

De Grote Stip probeerde het nog aan te lengen met Grappa maar de moesson verzwolg zelfs de dapperste accordeonisten. Tuttige hordes paraderen vanuit de degelijke bruiloft hierlangs. De pax naast ons bewaart de orde, zodat Tom geen jurkjes openscheurt. Gelukkig houdt Tom het hoofd koel wanneer Aurelia het geheime militaire codewoord probeert te ontfutselen. De nacht roept ons in het Kroatisch, we moeten verkassen voordat de bordeelsluipers alles overnemen. Gelukkig wacht er thuis nog een worst op ons, een vlezig intermezzo voordat we ons hoogtepunt op dit eiland bereiken. De club staat op een eiland voor het eiland, Xzibit weet hoe hij dingen exclusief moet maken. We mogen met Laura's bootje mee maar coke is goedkoper dan met haar op kroegentocht gaan. We sluiten de avond verbaasd af met een drankje of twee in de Lloret de Mar straat van Hvar.